کتاب «شوهر باشی» نوشته فئودور داستایفسکی، نابغه ادبیات روس، به همت نشر ماهی به چاپ رسیده است. داستایفسکی «شوهر باشی» را در 1869 در درسدن نوشت، پس از ابله و پیش از شیاطین. یک مادام بواری روس می میرد و نامه هایی از خود به جا می گذارد. شوهر او به واسطه این نامه ها به زندگی پنهان همسرش پی می برد و …
این کمدی تلخ و گزنده آدمی را به یاد آثار فلوبر و موپاسان می اندازد و گواهی است بر استادی داستایفسکی در اینگونه ادبی که همگان گوگول را استاد بی بدیلش می دانند.
شرایط زندگی و اوضاع و احوال زندگی شخصی داستایفسکی هنگامی که این رمان را می نوشت، بسیار آشفته و درهم ریخته بود و بازتاب این شرایط در شخصیت اول رمان هم بسیار هویداست. در طول رمان، مالیخولیا و خاطرات آشفته ای که مدام به سراغ فرد می آیند با قلم قدرتمند داستایفسکی بزرگ تصویر شده اند و چه کسی شایسته تر از او برای نوشتن رمانی با چنین زمینه روانکاوانه ای؟