رامین رادفر در گفت‌وگو با ایسنا، در این‌باره اظهار کرد: در حال حاضر زمانی که ماده جدیدی توسط سیستم مواد و قاچاق وارد بازار می‌شود، بلافاصله مشتریان خود را پیدا کرده و به دست مصرف‌کنندگان می‌رسد، اما سیستم درمانی و مقابله‌ای زمانی متوجه وجود ماده جدید در کشور می‌شود که مصرف‌کنندگان این ماده متقاضی درمان شوند؛ البته فاصله میان ورود ماده جدید به یک کشور تا زمان آگاهی سیستم مقابله‌ای و درمانی براساس نوع ماده متفاوت است.

وی درباره نحوه آگاهی سیستم مقابله با عرضه نسبت به ورود ماده جدید به کشور این‌طور توضیح داد: سیستم مقابله با عرضه نیز هنگام کشف موادی از قاچاقاچیان، ممکن است با ماده جدیدی در کنار مواد دیگر مواجه ‌شود، اما در این میان در سطح کلان کشور نه اطلاع‌رسانی دقیق و نه آزمایشگاهی به آن معنا وجود دارد؛ در واقع ماده جدیدی که وارد کشور شده بعد از طی کردن پیچ و خم فرآیند اداری وارد آزمایشگاه مرکزی مواد مخدر شده و در آنجا آنالیز می‌شود و پس از آن وجود چنین موادی اعلام شود؛ اما مشکل اصلی اینجاست که فاصله بین زمانی که فرد مصرف‌کننده شروع به مصرف آن مواد کرده تا زمانی که سیستم درمانی آمادگی درمان مصرف‌کنندگان ماده جدید را بیابد زمان بر است و گاها سال‌ها طول می‌کشد.

این پژوهشگر حوزه مواد مخدر معتقد است که برای کاهش این فاصله زمانی باید بدانیم که اصطلاحا «در کف بازار چه موادی وجود دارد» اگر سیستمی وجود داشته باشد که براساس آن در صورت وجود ماده جدید سیستم مقابله با عرضه گزارش آن را فورا در خصوص ماده ارائه دهد و تغییرات را اعلام کند و سیستم مقابله با عرضه نیز با سیستم‌های درمانی لینک باشد در آن زمان می‌توان بهتر عمل کرد. البته اگر در این زمینه با مسئولان صحبت شود ممکن است آنها بر این باور باشند که در حال حاضر چنین سیستمی موجود است و شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر وظیفه این کار را بر عهده دارد این درحالیست که سیستم موجود زمان‌بر است.

رادفر پیشنهاد کرد که سیستمی برای رصد اعتیاد راه‌اندازی شود تا از سطح مراکز گذری (تنها مراکز بهداشتی که با مصرف‌کننده در حال مصرف سر و کار دارند) و تیم‌های امدادرسانی سیار گزارشات مواد جدید را جمع‌آوری و مراکز درمانی نیز بتوانند گزارشات مواد جدید را ارسال کنند. همچنین پلیس هر زمانی که ماده جدیدی کشف کرد مشخصات آن را ارسال و پس از انجام آزمایشات، درباره نوع ماده نتیجه‌گیری کند و در اسرع وقت سیستم‌های درمانی نیز به روزرسانی شوند.

این درمانگر اعتیاد با بیان اینکه در حال حاضر چنین سیستمی در کشور وجود ندارد، گفت: اکنون زمانی که ماده جدیدی وارد بازار می‌شود، درمانگران از طریق مصاحبه‌ها و سایت‌ها متوجه وجود ماده جدیدی در کشور می‌شوند و و هیچ کدام شواهد علمی برای آنها ندارد و هنگامی که مصرف‌کننده ماده جدید، به درمانگر مراجعه می‌کند او نمی‌داند که محتوای ماده جدید و عوارض جانبی آن چیست و سال‌ها طول می‌کشد تا درباره آن اطلاعات علمی کسب کند که در آن زمان دیگر آن ماده از بازار خارج شده و ماده جدید دیگری وارد بازار شده است.

این پژوهشگر تصریح کرد: به طور مثال در زمانی که شیشه وارد بازار شد، چند سالی از وجود این ماده اطلاع داشتیم اما واقعیت این بود که درمانگر در این زمینه آموزشی ندیده بود و آمادگی نداشت.