جوان، همواره در حال رشد است و رشد روحی و روانیِ وی در ارتباط مستقیم و متقابل با رشد جسمی اوست. جریان رشد، هنگامی حالت طبیعی به خود می ‏گیرد که او از نظر فکری و اعتقادی در جهت صحیح و در مسیر طبیعیِ برنامه ‏های تکامل نظام آفرینش قرار گیرد. از این روست که جوان برای رشد روانی و سازندگی خود، نیازمند هدایت و راهنمایی و بیان صالح و خیراندیش است.