فرمان الهى ، بر خلقتى مبارك
روزى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در «ابطح» نشسته بودند ، جبرئيل امين نازل شد و عرض كرد: خداوند بزرگ ، بر تو سلام فرستاده و مى فرمايد: چهل شبانه روز از خديجه كناره گيرى كن و به عبادت و تهجد مشغول باش. پيغمبر اكرم بر طبق دستور خداوند حكيم، چهل روز به خانه ى خديجه نرفت و در آن مدت، شب ها به نماز و عبادت مى پرداخت و روزها روزه دار بودند.
رسول اكرم (ص) توسط عمار براى خديجه (س) پيغام فرستاد كه اى بانوى عزيز، كناره گيرى من از تو بدان جهت نيست كه كدورتى داشته باشم ، تو همچنان عزيز و گرامى هستى. بلكه در اين كار از دستور پروردگار جهان اطاعت مى كنم و خدا به مصالح آگاه تر است. اى خديجه ، تو بانوى بزرگوار هستى كه خداوند ، در هر روز چندين مرتبه به وجود تو بر فرشتگان خويش مباهات مى كند. شب ها درب خانه را ببند و در بستر استراحت كن و منتظر دستور پروردگار عالم باش. من در اين مدت در خانه ى فاطمه دختر اسد خواهم ماند .
خديجه (س) بر طبق دستور رسول خدا (ص) رفتار كرد و در آن مدت از مفارقت همسر محبوب خويش و اندوه تنهايى مى گريست. چون چهل روز بدين منوال سپرى شد، فرشته ى خدا فرود آمد. غذائى از بهشت آورد و عرض كرد: امشب از اين غذاهاى بهشتى تناول كن.
رسول خدا با آن غذاهاى روحانى و بهشتى افطار كرد. هنگامي كه برخاست تا آمادهى نماز و عبادت شود، جبرئيل نازل شد و عرض كرد: اى رسول گرامى خدا ، امشب از نماز مستحبى بگذر و به سوى خانه ى خديجه(س) حركت كن زيرا خدا اراده نموده كه از صلب تو فرزند پاكيزه اى بيافريند. پيغمبر اكرم با شتاب رهسپار خانه ى خديجه (س) شد.
خديجه (س) مى فرمايد : در آن شب طبق معمول ، درب خانه را بسته و در بستر استراحت كرده بودم . ناگهان صداى كوبيدن درب بلند شد . گفتم : كيست؟ كه جز محمد كسى سزاوار نيست درب اين خانه را بكوبد. آهنگ دلنشين پيغمبر بگوشم رسيد كه فرمود : باز كن ، محمد هستم . شتابان در را باز كردم . با روى گشاده وارد خانه شد .
مطلب ديگر آنكه : اعتكاف چهل روزه حضرت در خانه فاطمه بنت اسد ، و شب زنده دارى و روزه هاى مكرر و كناره گيرى از مردم و از همسر بزرگوارش خديجه(س)، شباهتى به دوران آغازين نزول وحى و روزهاى نخستين قبل از بعثت داشت .
خلقت نورانى حضرت زهرا (س)
حضرت فاطمه زهرا (س) براى پدر و ديگر مردمان گلى بود كه رايحه خوشش حيات آفرين دل ها بود و خداوند او را خير كثير ناميد.
پس جاى شگفتى نيست كه او بار غم ابتر بودن را از چهره ى پدرش ، حضرت محمد صلى اللَّه عليه و آله بزدايد ، چرا كه فرزندان پسر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله چندى نمى پاييد كه رخت برمى بستند و اين خود بهانه اى به دست دشمنان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله داده بود تا نغمه ساز اين سخن شوند كه بعد از محمد صلى اللَّه عليه و آله نامى از او نمى ماند.
«بسم الله الرحمن الرحيم، انا اعطيناك الكوثر، فصل لربك وانحر، ان شانئك هوالابتر»
به نام خداوند بخشنده و مهربان، ما كوثر به تو ارزانى داشتيم. پس پروردگار خود را به نماز گرامى دار و قربانى كن. همانا كه بدخواه تو ابتر است.
تاريخ و مكان تولد حضرت زهرا (س)
در تاريخ تولد فاطمه عليهاالسلام در بين علماى اسلام اختلاف است. لكين در بين علماى اماميه مشهور است كه آن حضرت در روز جمعه بيستم ماه جمادى الثانى سال پنجم بعثت تولد يافته است.
مكان تولد حضرت زهرا (عليهاالسلام) در شهر مكه و در خانه خديجه (س) اتفاق افتاد. اين خانه در محله اى است كه در گذشته به آن «زقاق العطارين» يعنى كوچه عطارها مى گفتند . رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) تا هنگام هجرت، در آن خانه ساكن بود. خانه مباركى كه بارها در آن فرشته وحى بر پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) نازل گرديد. اين خانه بعدها به صورت مسجد درآمد.
تولد حضرت زهرا(س) و بشارت جبرئيل به رسول خدا (ص)
هنگامى كه فاطمه زهرا عليهاالسلام به دنيا آمد. فرشته وحى بر وجود مبارك رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم نازل گشت و از جانب پروردگار مهربان بر وى پيام آورد كه «اللَّه يقرؤك السلام و يقرى مولودك السلام.»
خداوند تبارك و تعالى بر تو و فرزند نو رسيده ات درود مى فرستد. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم با شنيدن خبر تولد فاطمه عليهاالسلام در مقابل پروردگار سر به سجده ى شكر گذارد و خداى عزوجل را بر عطاى اين نعمت مبارك و خجسته سپاس گفت.
اسامی حضرت زهرا (س)
نامگذارى زهرا عليهالسلام است از طرف خداوند متعال مى باشد.
قال الصادق عليهالسلام:
«لفاطمة تسعة أسماء عند اللَّه عزّ و جل: فاطمة والصديقة والمباركة والطاهرة والزكية والراضية والمرضية والمحدثة والزهراء ثم قال:…»؛
حضرت فاطمه ى زهراء عليهاالسلام در پيشگاه خداوند نه اسم مخصوص دارد : فاطمه ، صديقه ، مباركه ، طاهره ، زكيه ، راضيه ، مرضيه ، محدثه و زهراء
حضرت فاطمه ى زهرا عليهاالسلام يك نام رسمى داشت كه همان فاطمه مى باشد. اين نام را پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله و سلم هنگام تولد به امر خداوند براى دخترش برگزيد؛ لكن به تصريح امام صادق عليهالسلام، فاطمه ى زهرا عليهاالسلام نه اسم مخصوص، در پيشگاه خداوند متعال دارد، لذا يكى از كنيه هاى آن حضرت «اُمّ الأسماء» است؛ يعنى بانويى كه اسامى فراوان دارد.
كنيه هاى حضرت زهرا (س)
كنيه، براى تعظيم و تكريم اشخاص به كار مى رود. حضرت فاطمه ى زهرا عليهاالسلام كنيه هاى زيادى دارند، ما در اينجا بعضى از كنيه هاى آن حضرت را متذكر مى شويم.
البته رسالت اين مجموعه، معرفى آن دسته از اسامى و القاب حضرت فاطمه ى زهرا عليهاالسلام مى باشد كه براى نامگذارى مناسب است، اما به مناسبت ذكر اسامى و القاب آن حضرت، ذكر كنيه هاى ايشان نه تنها خالى از لطف نخواهد بود، بلكه عين لطف است. كنيه هاى حضرت عبارتند از :
1) اُمّالحسن 2) اُمّ الحسين 3) اُمّ المحسن 4) اُمّ الأئمة 5) اُمّ أبيها 6) اُمّ الخيرة 7) اُمّ المؤمنين 8) اُمّ الأخيار 9) اُمّ الفضايل10) اُمّ الأزهار 11) اُمّ العلوم 12) اُمّ الكتاب 13) اُمّ الأسماء
كنيه ى اُم ّابيها:
مهمترين كنيه ى فاطمه ى زهراء عليهاالسلام «اُمّ ابيها» مى باشد. براى اين كنيه معانى متفاوتى شده است.
بعضى اين كنيه را صِرف محبت پدر به فرزند دانسته اند و مى گويند انسان هرگاه فرزند خود را زياد دوست بدارد و بخواهد اين محبت را ابراز كند، به فرزندش مى گويد: «بابا»، «مادر» و اين در تكلم عموم مردم رايج است.
بنابراين، كنيه ى «ام ابيها» نوعى ابراز محبت شديد از طرف پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به فاطمه ى زهرا عليهاالسلام بوده است.
و شايد اينكه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به او مى گويد: «اى مادر پدر» به اين علت باشد كه فاطمه ى زهراء عليهاالسلام، مانند مادرى مهربان، براى پدر خود زحمت مى كشيد. خاكستر از سر و رويش پاك مى كرد، جراحات او را پانسمان مى كرد و كارهايى را كه يك مادر در حق فرزند خود انجام مى دهد، ايشان براى پدر انجام مى داد.
و معناى ديگر آنكه، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مانند فرزند، با دخترش برخورد مى كرد، دستش را مى بوسيد، همانگونه كه فرزند در مقابل مادر بايد چنين باشد، در برابر حضرت زهراء عليهاالسلام، تمام قد برمى خاست، در هنگام سفر از او خداحافظى مى كرد و هنگام بازگشت از سفر اولين ديدارش از زهراى مرضيه عليهاالسلام بود.