ادب نبوی (دفتر اول): روش مستقیم (از سفارشات پیامبر صلی الله علیه و آله به امام علی علیه السلام) (دوره دو جلدی)

نوشیدن آب گوارا همواره برای تشنگان لذّت‌بخش و حیات آفرین است؛ حال تصور کنید تشنه و در جستجوی آب، ناگهان به سرچشمه‌ای زلال و گوارا می‌رسیم؛ بی‌تردید نوشیدن این آب، شیرین‌ترین تجربه زندگی ما خواهد بود.

«ادب نبوی» سرچشمه‌ای جوشان و ارزشمند برای جویندگان معرفت و دوستداران تأدّب به ادبی اصیل و هدایت‌گر است.

رسول اعظم صلی‌الله علیه و آله از دو شیوه مستقیم و غیرمستقیم به انتقال ادب الهی که به آن مؤدب شده بودند به مؤمنین و دوستدارانشان پرداختند که حضرت آیت الله تهرانی، این دو راه را بررسی می‌کنند.

در این مجموعه دوجلدی که اینجا به شما معرفی می‌کنیم؛ روش مستقیم این تربیت مبارک بررسی می‌شود.

این کتاب شرح کامل حدیث شریف نبوی است که در جلد نخست آن، پیامبر امین صلی‌الله علیه و آله، شش نکته مهم که بی رعایت ‌‌آن‌ها، تربیت راستین ممکن نیست را به امیرمؤمنان علیه‌السلام به‌عنوان میزان و نماینده همه مؤمنان موحّد توصیه می‌کنند که شامل بخشش مال و جان در راه دین، نماز، روزه، صدقه، صدق و کذب و ورع می‌شود.

جلد دوم کتاب شامل سفارشات پیامبر به این امام همام در خصوص اهل بیت مبیّن قرآن، آداب خلوص، ‌تفکّر، تطبیق در قرآن و آداب قرائت و ترتیل قرآن است و البته نخستین شرط برای شاگردی مکتب هادی ادب نبوی، دوری از هرگونه شرک و کفر و نفاق و ایمان به ذات یگانه باری تعالی است.

این مباحث در ۳۰ جلسه ارائه شده است که ۹ جلسه اول آن در جلد اول و سایر جلسات در جلد دوم آمده است.

متن کتاب روان و خواندنی است و به سبب فهم بهتر مخاطب از اصطلاحات فنی کمترین استفاده شده است و در صورت لزوم بر استفاده با توضیحات عالمانه شرح و توضیح کافی برای آن‌ها آمده است.

ویژگی مهم این کتاب کاربردی بودن و امکان «همراهی نظر و عمل» است و در آن نسخه بی‌اثر پیچیده نمی‌شود.

اگر شما هم جزو جویندگان راه حق و توحید و در جستجوی تربیت مؤثر هستید؛ خواندن دوجلدی «ادب نبوی» را از دست ندهید.

در بخشی از این کتاب می خوانیم :

بهترین چیزی که در خزینه غیب خداست ,ولایت امام علی علیه السلام است که آنرا در بهترین جا -یعنی در خانه خودش گذاشت . ما چطور باید امانت داری بکنیم ؟نباید حب امام علی علیه السلام را در دلمان حفظ بکنیم ؟با چه چیزی حفظ بکنیم ؟با تبعیت از او .اگر تبعیت نباشد خیانت در امانت کردی .بهترین گوهر الهی را در دلت ضایع کردی و از بین بردی .این جزو اعتقادات ماست و بنده مکرر گفته ام و اعتقاد خودم این است که هرکس با حب امام علی علیه السلام از این عالم به عالم و نشئه دیگر منتقل شود و این امانت را تا حدودی داشته باشد اهل نجات است شبهه ای نیست .

بحث اینجاست که اگر خدای نکرده انسان بر اثر خیانت های عملی ای که کرده ,نوعی آلودگی برای خودش درست بکند,درقیامت و مراحل قبلش باید عذاب بکشد .چون بر اثر فشار هایی که در حین مرگ به او می آید امام علی علیه السلام را فراموش می کند .چه برسد به تصدیق ایشان .اینکه فشارهای سکرات موت چیست را نمی توانیم تصور کنیم .بعد هم عقبات در قیامت است .

در یک روایت دارد که شخص عاصی را که خائن در امانات الهی نسبت به اعضا و جوارح است ,به جهنم می برند.در جهنم مدت ها عذابش می کنند در تمام این مدت اسم پیغمبرش یادش می رود .بعد که مدت عذاب سر می آید , اسم پیغمبر به لطف الهی یادش می آید. عجب رحمت واسعه ای است .وقتی این کثافات پاک می شود ,خدا به دلش نام پیغمبر را می اندازد. صدایش بلند میشود: وا محمدا .تا نام پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله از دهانش در می آید از جهنم خارجش می کنند .

ما طاقتش را داریم این مراحل را طی کنیم ؟!.من یک وقتی بحث برزخ کردم .در باب برزخ روایات متعدد داریم .خدا رحم کند .آنطور است که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام فرموده اند,ما در قیامت دستتان را می گیریم اما حساب برزخ با خودتان است .

(ادب نبوی /دفتر اول /جلد اول/صفحه ۱۳۴و ۱۳۵ ) /*99586587347*/