مجموعه قهرمان من: حاج همت

صدای تلفن خانه پدری ابراهیم به صدا در آمد.حاج علی اکبر گوشی را برداشت.صدای پشت خط،یکی از دوستان ابراهیم بود که می گفت:«ابراهیم زخمی شده است.» حاج علی اکبر گوشی را گذاشت و چشم هایش را بست.خودش را به نصرت خانم رساند و گفت:«خانم،یادت هست وقتی ابراهیم از مکه آمد،گفت که زیر ناودان طلای کعبه چه دعایی کرده است؟»نصرت خانم فکری کرد و گفت:«دعا کرده بود که نه زخمی بشود و نه اسیر و فقط به یکباره شهید شود.»حاج علی اکبر با اندوه به نصرت خانم نگاه کرد و گفت:«پسرمان به آرزویش رسید و خدا اجابتش کرد.پسرمان به شهادت رسیده.»

در یکی از داستانهای کتاب می خوانیم

ابراهیم مؤدبانه روی صندلی نشست و بی معطلی شروع به توضیح شرایط سخت زندگی مردم سیستان کرد برای ساختن حمام و مسجد که از نیازهای اولیه مردم بودند به کمک مالی نیاز داشت.

از وقتی که سپاه تشکیل شده بود و ابراهیم وارد آن شده بود یک لحظه هم آرام ننشسته بود.

وقتی خدمت در سیستان و بلوچستان را انتخاب کرده بود میدانست در راه سختی قدم گذاشته است.

صحبتهای ابراهیم که تمام شد نگاه آیت الله بهشتی به قطرات اشکی افتاد که از گوشه چشم ابراهیم سرازیر شده بودند بهشتی مهربانی ابراهیم را تحسین کرد و گفت: «پسرجان از این جور مسائل در کشور زیاد داریم این تازه اول راه است.

محکم باشید!

حرف بهشتی برای همیشه در ذهن ابراهیم ماند.

تلاشهایش در سیستان تا حد زیادی به بار نشسته بود که مأموریت مبارزه با ضد انقلاب های کردستان پیش آمد حالا دیگر ابراهیم را که بین نیروها به سخت کوشی مشهور شده بود برادر همت صدا میزدند در کردستان فرماندهی آموزش نیروهای عملیاتها را به او سپردند فرماندهی جوان که خودش تمام محوطه ی پادگان را آب و جارو میکرد و خیلی زود نام و آوازه اش میان نیروها و سربازان میهن پیچید.