انسان برای ماندن در این دنیا آفریده نشده و سرانجام باید این دنیا را ترک کند و با توجه به اینکه برای هیچکس گریزی از انتقال به سرای جاوید نیست انسان عاقل و دوراندیش برای رفتن به این سفر مهم خود را متناسب با مکان و مدت اقامت مهیا میسازد.
آقای «سیدیوسف پوریزدانپرست» تلاش کرده در کتاب «چهارده گام تا بهشت» مراتب این سفر خطیر که به مدت عمر انسان طول میکشد، از مبدأ تا مقصد به استناد آیات نورانی قرآن و کلام راهگشای اولیای معظم الهی، در چهارده مرحله (گام) به صورت ساده و مختصر بیان کند.
در هر بخش به یکی از مراحل سفر نهایی انسان پرداخته است که عبارتند از: شناخت خداوند تبارک و تعالی، شناخت خود، شناخت دنیا، شناخت بهشت؛ مقصد نهایی و جاودان، شناخت جهنم، شناخت و انتخاب راهنما، گذراندن آزمونهای مربوطه، تهیه توشه و لوازم سفر، شناخت موانع و خطرهای طول سفر، امید به فضل و رحمت پروردگار و جلب آن، غرق شدن در دریای محبت اهل بیت، جلب و بهرهمندی از شفاعت محمّد و آل محمّد، قوانین و مقررات حاکم بر این سفر، راههای میانبُر و سریعالسّیرِ به بهشت
برشی از کتاب چهارده گام تا بهشت:
نمونهای از تجسم اعمال
مرحوم آیت اللّه سیدابوالحسن رفیعی قزوینی نقل کردند: مرحوم پدرم در درس یکی از اساتید شرکت میکردند. ایشان فرمودند: من دیدم استادم مرتب دست خود را در کاسه آب سرد فرومیبرند.
از ایشان جریان را سؤال کردم، فرمودند: وجوهاتی که مردم برای نماز و روزه میآوردند، به شخص موثّقی میدادم تا نماز بخواند و روزه بگیرد، ولی او اعمال را انجام نمیداد و من مطلع نبودم تا آنکه او مرد.
بعد از تشییع، خودم او را در قبر گذاشتم. موقعی که خواستم بند کفن او را باز کنم، ناگاه دیدم سطح بدن او پوشیده از پولهای گداخته شده است و نوک انگشت من به آن پولهای گداخته خورد. از آن روز به بعد، انگشتانم بهشدت میسوزد و برای رفع سوزش، مرتب آن را در آب سرد میزنم.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.