آغاز و انجام هستی و راهبری انسان

انسان از همان آغاز که پای بر زمین نهاد، با سوالاتی چون از کجا آمده ام؟ برای چه آمده ام؟ به کجا خواهم رفت؟ آیا این جهان خالقی دارد؟ و… روبرو بوده است. پرسش هایی که همواره به دغدغه اصلی بشر تبدیل شده اند. به قول هایدگر: انسان، حیوانِ ناطق نیست، بلکه انسانِ پرسشگر است. گویا، روح سرگشته او از جایی آمده است که هوس بازگشت را همواره زنده نگه می دارد؛ با بررسی تمامی مکاتب بشری نیز، به راحتی متوجه می شویم که ریشه به وجود آمدن همه آن ها، نیاز انسان به یافتن پاسخ به این سوالات بنیادین بوده است. ادیان الهی نیز در اولین پیام های خود، به مسئله ” آغاز و انجامِ هستی” و “راه و راهبریِ انسان” پرداخته اند و سخنِ مشترک همه آن ها، اعتقاد به توحید، یا وجود مبدأ و منتهایی چون خدای یگانه، پیروی از پیامبران و یادآوری معاد بوده است.