راض بابا (خاطرات شهیده راضیه کشاورز)
تنبیه: آری یا خیر؟: شیوه های اصلاح رفتار کودکان
قدرت و شکوه زن در کلام امام و رهبری
کرامت زن (نسخه الکترونیکی قابل دانلود)
مستند داستانی کف خیابون
یاران ناب 5: می خواهم با تو باشم (خاطراتی از شهید احمد متوسلیان)
آموزه های اخلاقی – رفتاری امامان شیعه علیهم السلام
در قرن ۲۱ اگر بخواهیم برای سبک زندگی خود در موقعیت های مختلف از سیره و سبک زندگی و عملکرد اهل بیت علیهم السلام الگو بگیریم این کتاب منبعی بسیار مناسب برای نیل به این هدف است.
در هر موضوع ضمن بیان حکایاتی دلنشین از سبک زندگی و سیره معصومین تحلیل های عالمانه ای نیز ارائه شده که به تبیین هر چه بیشتر مبحث کمک شایانی می کند.
امامان شیعه راهنمایان امین و دلسوزی بودند که بی هیچ اجر و مزدی، راههای سعادت و سرچشمه های کمال را به مردم نشان می دادند. میراثِ بزرگ اسلامی که اینک در اختیار امت اسلامی است، سخنها و رفتارهایی است که آنان در جهت تبیین زندگی سعادتمندانه از خود به یادگار گذاشته اند. اثر حاضر درباره «آموزه های اخلاقی ـ رفتاری امامان شیعه (علیهم السلام)» است که با تجزیه و تحلیل و بررسی های عالمانه و روشنگرانه، تدوین شده، تا گوشه ای از آموزه های سعادتمندانه آن بزرگواران را در گستره اخلاق به تصویر بکشید.
اقلیت
«اقلیت» و «گریه های امپراتور» هرکدام مجموعه ای شامل 38 سروده از شاعر هستند. نکته ای که مخاطب در مواجهه با شعر فاضل نظری با آن مواجه می شود، سادگی و خوش خوانی شعرهای اوست. نظری در پی کشف های زبانی نیست، بلکه به این معنا و محتواست که جغرافیای زبان او را کشف می کند و به آن سر و شکل می دهد. به همین سبب شعر او بی نیاز از هر نوع بازی زبانی یا فرمی است. در واقع شاعر دغدغه زبان یا فرم ندارد.
انگشت اشاره فاضل نظری همواره به سمت نشانه هایی از زندگی می رود که اگر چه آشناست، اما برق و جلایشان را از دست داده اند. از این روست که شاعر گاهی تنها فقط غبار را کنار می زند یا برق می اندازد. نشانه را پیچیده یا پوشیده کردن یا نشانه های پیچیده و پوشیده آوردن نه دشوار است و نه مزیت و هنری برای صاحبش محسوب می شود، بلکه حتی در مواردی ضد هنر به حساب می آید. به قول فرگه «اگر هدف، فریب خود و دیگران باشد، هیچ ابزاری بهتر از نشانه های مبهم نیست.»
در واقع یکی از مواردی که ناخواسته مانع از پیچیدگی و پوشیدگی نشانه ها می شود ساده بودن شاعر و سادگی حرف و زبان او به رغم پیچیدگی های فکری و اندیشگی است. آن که حرفی برای گفتن دارد، فرافکنی نمی کند و زبان و بیانش را به نمادها و نشانه های سردرگم و مبهم گره نمی زند و مخاطب را سرگردان نمی کند.