گفتارهای ناباب در تعلیم و تربیت نایاب

کتاب «با دخترم » نوشته علی احمد پناهی و داوود حسینی که با عنایت به منابع غنی اسلامی نوشته شده،

حقوق فردی از جمله حقوق فردی زن در موسع ترین تعبیر، به آزادی ها، توانایی ها، مصونیت ها و مطالباتی گفته می شود که جامعه آن را برای رشد و اعتلای فرد، لازم و ضروری می شمرد و آنها را تضمین می کند؛ بدین سان که قانون اساسی بسیاری از آنها را به عنوان حقوق ملت در برابر دولت می شناسد و دولت را به اجرای آن ملزم و مکلف می کند. چنین نگرشی به حقوق، ریشه در اعتقاد به ارزش و شخصیت فرد و ماهیت دولت دارد. به موجب این اعتقاد، انسان ذاتاً دارای کرامت و حق است. هریک از انسان ها اگرچه در پایین ترین طبقات اجتماع و پست ترین شرایط زندگی کنند، از حقوق و امتیازاتی برخوردارند. از طرف دیگر، قدرت حکومت ناشی از افراد مردم است و درنتیجه دولت نمی تواند به آن حقوق تجاوز کند و آنها را نادیده بگیرد.

با توجه به اهمیت خانواده، امروزه بخشی از حقوق موضوعه، به مباحث مربوط به روابط بین زوجین، طلاق، نکاح و انحلال آن، نفقه، اشتغال زوجه، فرزندخواندگی، بلوغ دختران، شهادت زن، تعدد زوجات، حق حبس زوجه، قصاص و دیه زن، و... اختصاص یافته است.