قرآن، امّت اسلامی را «امّت وسط» نامیده است و بهترین امور، آن است که به اعتدال باشد. رعایت اعتدال و میانه روی در همه جوانب زندگی امری پسندیده است و در روایات اسلامی نیز بدان توصیه شده و فقط جاهل و نادان است که یا افراط می کند و یا تفریط . نویسنده در این کتاب کوشیده تا اهمیت و جایگاه «اعتدال» در زندگی را تبیین کند و بازتاب های زندگی متعادل و نیز نامتعادل را بنمایاند. «تعریف و اهمیت تعادل»، «بازتاب های تعادل و عدم تعادل» و «اعتدال در امور زندگی» عناوین سه گانه فصول این کتابند. همچنین در انتهای این اثر، خاتمه ای برای نتیجه گیری کلی و تکمیلی بحث نیز درج شده است.کتاب های قرآن کریم، نهج البلاغه، بحارالانوار، تفسیر قمی، تهذیب الاحکام، خصال، درالمنثور، دعائم الاسلام، روح المعانی، سنن ابن ماجه، شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، غررالحکم و دررالکلم، فردوس الاخبار، فرهنگ لاروس، قصص الانبیاء، اصول کافی، کنزل العمال فی سنن الاقوال والافعال، لسان العرب، مجمع البحرین، محاسن، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، مصباح المتهجد، المواعظ العددیه، المیزان، نوادر و وسائل الشیعه از منابع و مآخذ نویسنده در تدوین این اثرند.

در روایات از دست دادن فرصت های زندگی به سخت ترین غصه ها تعبیر شده است و چه فرصتی بالاتر از فرصت جوانی. در این میان، گاهی فرصت و بهار زندگی یعنی دوران جوانی، وقتی به ارزش آن پی برده می شود که جز حسرت و تأسف برگذشته، حاصلی در بر ندارد.