بصیرت مردم به خصوص نخبگان و عملکرد به جا و مناسب آن ها در مواقع حساس و بحرانی، زمینه ای است برای اتخاذ تدابیر مناسب و عاملی نیز برای پیدایش نقاط عطف در تاریخ سیاسی یک کشور محسوب می شود.
شاید یکی از مهم ترین اقدامات مردم و به خصوص نخبگان در این زمینه، ماجرای تسخیر سفارت آمریکا در ۱۳ آبان ماه ۱۳۵۸ است که به حق، لانۀ جاسوسی نام گرفت. گروگان گرفتن جاسوسان این سفارت و مطالبات منطقی و به حقی که در قبال آزادسازی آن ها مطرح شد، امکان چانه زنی برای احقاق بخشی از حق غصب شدۀ مردم ایران توسط نظام سلطه و در رأس آن آمریکا را فراهم کرد.
اثر حاضر، تلاشی است در جهت تبیین ابعاد مختلف این واقعه اعم از زمینه های پیدایش آن، چگونگی واقع شدن و نتایج داخلی و بین المللی که به تبع آن برای نظام جمهوری اسلامی حاصل شد. مطالعه این اثر و بررسی و تحلیل بستری که این واقعه در آن رخ داد و همچنین نتایج حاصل از آن، کمک مهمی در به دست آوردن ملاک و معیار برای اقدامات مشابه در مواقع مورد نیاز خواهد بود.