نگرشی نوین به بنیادهای نظری حقوق عمومی

حقوق عمومی، شامل مجموعه ابزارهایی است که به عنوان تنظیم کننده روابط اجتماعی در جامعه سیاسی عمل می کنند.
تنظیم روابط اجتماعی، به خودی خود یکی از پدیده های مهم اجتماعی است که به صورت گسترده ای بر سایر پدیده های اجتماعی در سطوح متفاوت اثر می گذارد و از مجموع این روابط نیز اثر می پذیرد.

کارکرد حقوق عمومی در میان علوم اجتماعی نظام سازی، مهندسی اجتماعی و به عبارتی تنظیم هنجارمند رفتار اجتماعی است.
به بیان دیگر، در میان علوم اجتماعی برخی رشته ها و حوزه های مطالعاتی علاوه بر دربرداشتن ابعاد توصیفی از اجتماع و پدیده های اجتماعی، فرایندهای تغییر اجتماعات و جوامع را نیز مورد مطالعه قرار می دهند و پس از این فرایند، با استفاده از ابزارهای گوناگون از جمله ایجاد هنجارهای رسمی و ایجاد قواعد لازم الاجرای حقوقی و سیاسی، در ابعاد کلان درصدد تغییر رفتارها و کنش های کلان اجتماعی هستند که در این میان، حقوق عمومی از زمره چنین دانش هایی محسوب می شود.

فهرست اجمالی این کتاب بدین شرح است:

بخش اول: نقد مبانی حقوق عمومی فرانسه و آثار آن بر حقوق عمومی ایران
بخش دوم: جستاری در باب فلسفه سیاسی به مثابه مبنای حقوق عمومی
بخش سوم: آسیب شناسی و نقد برداشت های رایج از حاکمیت قانون در حقوق ایران
بخش چهارم: درآمدی بر فقه نظام ساز و ظرفیت های آن برای تحول در نظام جمهوری اسلامی