رنج

رُنج، داستانی جذاب از روزهای جنگ است.
این ماجرا دست مایه ی خلق کتابی به اسم رٌنج (به ضم ر) است. کتاب، داستان تلاش مرد جوانی از عشایر است که پدرش زمانی که گوسفندانش را به چرا برده در نزاعی بر سر محل چرای گوسفندان، به ضرب گلوله ی چوپان دیگری کشته می شود. خانواده ی قاتل – به رسم و عادتی به نام خون بس- دختر خود را به عقد فرزند مقتول در می آورند تا او بخاطر این پیوند از کشتن قاتل پدرش صرفنظر کند. اما با این حال . . . . .
دفاع مقدس به جز این که برای ما جنبه های معنوی بسیاری داشته، یک اتفاق هیجان انگیز هم می تواند باشد. حالا شما فرض کنید که این بار حضور در چنین فضایی، نه برای مقابله و جدال با دشمن است، بلکه کسی وارد میدان نبرد با دشمن می شود که میخواهد با رزمنده ای دیگر تسویه حساب نماید.

رنج را “محمد محمودی نورآبادی” نوشته است. او که خود از اهالی استان فارس و شهرستان ممسنی است به خوبی توانسته است از پس توصیف شرایط زندگی عشایری در این کتاب برآید. او جزیره ی مجنون و موقعیت حساس این جزیره را نیز به خوبی در کتاب خود توصیف می کند.
نویسنده ی «رٌنج» در عین حال، از گویش های محلی و لهجه ی عشایر آن منطقه نیز در کتابش استفاده کرده است. محمودی نورآبادی نام کتاب –رٌنج- را هم از نام کوهی در شمال غرب شهر شیراز وام گرفته است. کوهی که بخشی از داستان در دامنه های سرسبز آن روایت می شود.
رنج به دلیل سوژه ی جذابی که داشته، در دوازدهمین دوره جایزه ادبی شهید حبیب غنی پور در بخش رمان و داستان بلند با موضوع انقلاب اسلامی شایسته تقدیر شناخته می شود.