جلوه های حیا در روابط خانوادگی

در طول تاریخ تمدن، خانواده به عنوان کوچکترین اجتماع بشری همواره اهمیتی خاص داشته است. در محیط خانواده روابط گوناگونی پدید می آید که مهمترین آنها روابط متقابل میان پدر و مادر با فرزندان و روابط میان زن و شوهر است. اسلام آموزه های فراوانی را برای زیباسازی این روابط توصیه می کند و الگوهایی را نیز به همگان نشان می دهد. آن چه سلامت فرد و جامعه و ارزش های متعالی انسانی را تضمین می کند، رعایت حیا در حوزه فردی و اجتماعی است. این صفت به طرق مختلف در زندگی انسان بروز می یابد و انسان بایستی براساس حیا در ابعاد مختلف زندگی، رفتارهای اجتماعی و خانوادگی خود را تنظیم نماید.گاهی در حیا، مانند صفات خوب دیگر، افراط یا تفریط می شود. از این رو شناخت معنای واقعی حیا و مرزها و حدود آن در خانواده امری ضروری و لازم است. اسلام به منظور تثبیت حیا در محیط خانواده، به نکات ظریفی اشاره کرده است که در این کتاب به آنها اشاره شده است.

گزیده ای از کتاب

مسئله دیگر حیا در زمینه اختلافات است. اختلافات همسران، اولین تاثیر خود را در حیای آنان نشان می دهد. معمولا نوع سخن گفتن و کلمات مورد استفاده و نوع نگاه و رفتار، تغییر می کند و ممکن است حالت بی شرمانه ای به خود بگیرد. حتی ممکن است مسئله اختلاف از قلمرو زن و شوهر به محدوده خانواده کشیده شود و یا از قلمرو خانواده خارج شود و به اطلاع همسایه ها یا اقوام نیز برسد. شکایت بردن به پدر و مادر، یکی از امور رایج در این مرحله است. این گونه کارها، آبروی همسران را تهدید می کند و ممکن است آسیب جدی به حیثیت آنان وارد سازد. خروج از تعادل و دست زدن به رفتارهای دور از انتظار، نشان آن است که حیا نتوانسته هنگام خشم و نزاع، الزاما به معنای بی حیایی در تمام موارد نیست. ممکن است در شرایط عادی، ارتباطی توام با حیا، میان همسران وجود داشته باشد؛ اما هنگام خشم، به سبب از دست رفتن کنترل، رفتارهای بی شرمانه ای بروز کند. بنابراین، حیای هنگام اختلاف و نزاع، مقوله دیگری است که مهارت خاص خود را می طلبد…