ابراهیم ساره

《ابراهیم ساره》روایت روزگار فراق است. روایت ساره در روزهایی که ابراهیمش را از دست داده است و حتی تکه ای از پیکر او را برای آرام گرفتن ندارد.
عاشقانه ای از ایام آشنایی ابراهیم و ساره، ایامی که پا به پای یکدیگر جهت رسیدن به مقصدی که برای خود ترسیم کرده بودند، قدم بر می دارند، اما در این میان ابراهیم گوی سبقت را می رباید و ساره را با یک بغل حسرت و غبطه تنها می گذارد.

گزیده ای از کتاب

همین که واژه جبران را گفت همه دلتنگی ها، خستگی ها و اضطراب های دو هفته نبودنش فروریخت و دلگرمی عجیبی حکم فرما شد.

با خودم گفتم: ساره شنیدی؟ گفت جبران می کنه. جبران یعنی این که بر می گرده، یعنی مطمئنه صحیح و سالم بر می گرده!.

جبران را به خاطر سپردم. واژه عاشقانه ای بود.