دشواری مبارک

خرده‌روایت‌هایی از انفجار پیجرها در لبنان

خواندن این کتاب می‏‌تواند به‏‌غایت دشوار باشد. ممکن است نتوانید روایتی هولناک را تمام کنید یا مجبور شوید یکی‏‌یکی دستمال‏‌های جعبۀ کنار دست‌تان را با اشک و فین خیس کنید یا پوست لب‏‌هایتان را بجوید. ولی باور کنید به همان اندازه که دشوار است مبارک است؛ حتی ضروری است.

تصور ما از موقعیت خطرناک و کشنده وقتی است که جایی بمبی می‏‌ترکد، موشکی می‏‌افتد، توپی شلیک می‏‌شود، حتی تیری از لولۀ تفنگی شلیک می‏‌شود؛ اما این کتاب روایت‏‌هایی است از قربانیان یکی از عجیب‏‌ترین جنایت‏‌های تاریخ؛ موقعیتی که خطر از جایی است که هرگز فکرش را نمی‏‌کردی، وقتی که اصلاً جنگی نیست و تو هم توی میدان جنگ نیستی. توی خانه‏‌ات داری ناهار می‏خوری، توی تختت دراز کشیده‏‌ای، توی سوپرمارکت مشغول خریدی و یکهو یک وسیلۀ الکترونیکی کم‏‌خاصیت می‏‌ترکد و تو و خانواده‏ات را برای بقیۀ عمر دچار دشواری می‏‌کند.

بریده‌ای از کتاب دشواری مبارک

تازه از مدرسه رسیده بود. پدرش پیجر را داد دستش که ببرد اتاق و بگذارد توی شارژ. صدای پیجر از توی اتاق بلند شد. چون غیرعادی بود، همسرم رفت دنبالش. صدای بلند انفجار من و ساجد و هاشم را ترساند. صدا از توی اتاق آمده بود. هر سه دویدیم آن‌طرفی؛ ولی همسرم به‌سرعت در اتاق را بست: «کسی نیاد این تو!»