دخترانه

نویسنده در معرفی کتاب خود می گوید:
«مهم نیست چقدر واژه و اصطلاح مشترک داشته باشیم. مهم تر از واژه مشترک برای من و تو، قلب مشترکی است که اگر بین گفت وگوهایمان دیواری بسازند تا ارتباط کلامی نداشته باشیم. برای قطع کردن ارتباط قلب هایمان، ناتوان بمانند. من قلب مهربانم را برای تو هدیه می آورم. همراه با گوش شنوایی که منتظر حرف های توست و نگاهی که نگران آینده توست و زبانی که گویاترین نکته ها. شیواترین حرف ها را بازگو کند تا دست در دست هم، قدم به قدم پیش برویم و ناهمواری های این دوران را شادتر و موفق تر پشت سربگذاریم. شاید بهتر باشد درباره این دوران سرشار از تردید و اضطراب، بیشتر صحبت کنیم. شاید بخواهی از زبان خواهرت، تفسیر توفان احساسات را بشنوی یا مایل باشی از احساس فاصله بگیریم و از فناوری و آینده حرف بزنیم. گرچه می دانم گاهی شکست خورده ای و تکیه گاه سست و بی پایه ات فروریخته است. تا آنجا که نمی توانی به هیچ دلی اطمینان کنی و دست خواهری را به گرمی بفشاری. ترجیح می دهی حرف ها را در دل اسیر نگه داری و رازها را در سینه محبوس کنی و در انتظار کلامی صادق و حرفی مهربان و صمیمی به سر ببری.
اما حالا، من روبه رویت نشسته ام و با دنیایی اشتیاق، از روزگار و دنیای اشتیاق، از روزگار و دنیای تو حرف می زنم.
مسئله ای را مطرح می کنم و تو می خندی. گاهی موضوعی را پیش می کشم، تو پاهایت را جا به جا می کنی و خودت را عقب می کشی و ابروانت را به هم گره می زنی و من می مانم: از کجا بگویم که بیشتر حرف دلت را زده باشم؟ …»