سید حسن نصرالله ایرانی نبود، اما کنار ایران و ایرانی ایستاد و یک عمر با اسراییل مبارزه کرد.او در رشته ی علوم سیاسی درس نخوانده بود، اما سیاستمدارهای دنیا می نشستند پای حرف هایش و از او می آموختند.سید مقاومت، شجاعت و سیاست را چنان به هم آمیخته بود که مدت ها او را مرد شماره یک جهان عرب می دانستند. کتاب سید مقاومت 20 داستان کوتاه از زندگی شجاعانه ایشان را روایت میکند.

در یکی از داستانهای کتاب می خوانیم

به محله ی جدید که رفتند از همان ابتدا افتاد دنبال پیدا کردن مسجد راه افتاد توی کوچه ها سرش بالا بود و راه می رفت با چشمهای کوچکش دنبال گلدسته های مسجد میگشت هوا داشت تاریک میشد که صدای آشنایی به گوشش خورد صدای اذان به نظر از همان نزدیکیها بود دنبال صدا را گرفت تا به مسجد رسيد.

هنوز اذان تمام نشده بود که رسید جلوی در مسجد قلبش از خوشحالی بیشتر و تندتر میزد کفشهایش را درآورد وضو گرفت و داخل حیاط مسجد شد با گامهای کوچک رفت سمت صف نمازگزارها، نمازش را خواند و از مسجد بیرون رفت.

کوچه ها برایش نا آشنا بود با خودش فکر کرد شاید فردا نتواند راه مسجد را پیدا کند در مسیر برگشت یک جعبه گچ رنگی خرید به هر چهارراه که رسید با گچ روی دیوار علامتی گذاشت تا فردا و روزهای بعد راه را گم نکند یکی دو روز با نگاه به علامتها خودش را به مسجد رساند اما خیلی زود مسیر را یاد گرفت و دیگر نیازی به آنها نداشت چند روز بعد علامتها بر اثر باد و باران پاک شدند اما سید حسن دیگر برایش مهم نبود و میتوانست بدون کمک آنها خودش را به مسجد برساند.