جان آرام، جهان ناآرام

دا، خاطرات سیده زهرا حسینی از جنگ تحمیلی و اوضاع خرمشهر در روزهای آغازین جنگ است. دختری هفده ساله که با شروع جنگ در روز اول مهر سال پنجاه و نه زندگی ‏اش دگرگون می ‏شود. روایتی باورپذیر، با فضاسازی بی ‏نظیر، به گونه ‏ای که خواننده خودش را در خیابان‏ های شهر خرمشهر می‏ بیند و البته حافظه فوق ‏العاده خانم حسینی. آن چیزی که احترام و تحسین خواننده را برمی ‏انگیزد این است که راوی داستان کارهایی را انجام می ‏دهد که دیگران از انجامش سر باز می ‏زنند و شاید آن کارها را کوچک و خوار می‏ شمرند. او برای کمک و خدمت، قبرستان را انتخاب می‏ کند. غسل و کفن و دفن شهدای جنگ. روز اول دچار ضعف و غش می‏ شود اما... آن چه کتاب را بی‏ همتا می‏ کند بیان گوشه‏ هایی از جنگ از زاویه‏ ای است که تا به حال به آن پرداخته نشده است. کتابی که اوج فجایع جنگ و در ضمن گوشه ‏ای از تاریخ کشور ما را بیان می ‏کند. نتیجه گفت‏ وگویی هزار ساعته، ارزش این همه هزینه کردن را دارد.