جوان و اعتماد به نفس

در مقدمه این کتاب آمده است: سخن از اعتماد به نفس،حدیث خواستن و توانستن است. آن گوهر و کیمیایی که همه افراد جامعه برای رسیدن به آمال و آرزوهای خودبدان نیازمندند. هرگز نباید مقوله اعتماد به نفس را صفتی برتر دانست؛ بلکه با توجه به تاثیر آن در سرنوشت انسان، باید از آن به عنوان صفتی ضروری یاد کرد.

وی در این بخش ضمن تأکید بر وجود ریشه این مباحث در اسلام بیان می دارد: با مطالعه آیات و روایات معصومین، درمی یابیم که ریشه بسیاری از راه کارهای روانشناسان در کسب اعتماد به نفس و شیوه های پیشنهادی آنان را می توان در تعالیم حیات بخش اسلام و سخنان حکیمانه پیشوایان دین جستجو کرد.

نویسنده در بخشی از این کتاب، توان رویارویی با مشکلات را جز عوامل کسب اعتماد به نفس بر شمرده است و می نویسد: متأسفانه بعضی از افراد تا زمانی که در زندگی خود شکست نخورده اند، یا مانع و مشکلی بر سر راهشان قرار نگرفته، نمی توانند از توانایی های خود آگاه شوند. به عبارت دیگر گوهر نهفته این عده فقط در سایه سختی ها و رنج ها آشکار می شود.

نویسنده در کتاب «جوان و اعتماد به نفس» یکی از مهمترین عوامل خودکم بینی را ضعف ایمان برشمرده است و می نویسد: از آنجا که سرچشمه بسیاری از مفاسد و ناراحتی های روانی، ضعف ایمان به شمار می آید، ذکر الهی و ارتباط با او می تواند نیرومندترین عامل در برابر مشکلات و حوادث مطرح شود.