مبانی تربیت و شاخصه برنامه ریزی مدارس دینی

پرورش دينى بايد با نيازها وخواسته‏ هاى مشروع روحى و جسمى انسان منطبق باشد. تربيت دينى تربيتى جامع است، واين مبانى به منشورى شش‏ضلعى شبيه است: 1. تربيت جسمى 2. تربيت عاطفى واحساسى 3. تربيت اجتماعى 4. تربيت اخلاقى 5. تربيت عقلانى 6. تربيت اعتقادى.

مؤلف محترم در ادامه به اهداف آموزش وپرورش، مدرسه ونظام آموزشى مطلوب، ارتقاى ارتباط وكسب مهارت وعزّت نفس و… مى‏پردازد.

در بخش آغازین كتاب به مبانی تربیت و شاخصه‌های مهم در برنامه‌ریزی اشاره شده و در بخش دوم شاخصه‌های مهم در برنامه‌ریزی آموزشی ـ تربیتی مدارس دینی مطرح گردیده است .

برشی از کتاب:

نكاتى حكمت آموز براى مربيان و آموزگاران و اوليا

1. جوش و خروش داشتن و احساس كنجكاوى و حقيقت جويى، فطرى است. تربيت انسان هم بستگى به علت و عواملى دارد. اگر اصول وقواعد آن را كشف كنيم، مىتوانيم دانشآموزان را رشد بدهيم وفعال كنيم. نوزاد از آغاز طفوليت، فعال وكنجكاو است، ولى متأسفانه در مدرسه به علت عدم اطلاع، وشيوههاى نادرست در برخورد شتاب آن گرفته مىشود.
2. دانشآموزان زمانى دقيقترند كه كنجكاوترند وموقعى كه كنجكاوترند علاقهمندترند. علت بىدقتى بىعلاقگى است.
3. كسى كه درس را خوب ياد گرفت، تكليف را هم خوب انجام مىدهد.
4. معلّم هم بايد عاطفى باشد وهم منطقى، هم نرمخوى باشد وهم قاطع تا دانشآموزان به وى اعتماد كنند.
5. مهمترين ابزاز معلّم سعه صدر، ومهمترين نياز دانشآموز، امنيت خاطر است.
6. روند خوب آموزش وارزشيابى، زمانى تحقق پيدا مىكند كه همه دانشآموزان در كار وعمل فعال باشند واحساس موفقيت بكنند ودر نتيجه جريان يادگيرى پايدار خواهد بود.
7. بسيارى از اوقات سكوت اثربخشتر از سخن گفتن وتذكرهاى پى درپى است.
8. توقعات زياد مربى ومعلّم، تشويق وتنبيه زياد، خلاقيت را از بين مىبرد.
9. ارزيابى مداوم معلم واطرافيان، خلاقيت كُش است. آنها كه از اين عارضه مصون ماندهاند، خلاقيتشان شكوفا شده است.
10. انتظار واحد ويكسان از توانهاى مختلف دانشآموزان، ونتايج ارزشيابى آنان، انتظارى است غيرمعقول وغيرمنطقى.