ستایش مخصوص ذات جامع کمالات الهی است بر نعمت هایی که ارزانی داشته است و شکر فراوان بر آنچه الهام نموده است و ستایش پی در پی از نعمت های عام که مرحمت فرموده و بر نعمت هایی که موزون و رسا و کامل است و نعمت های گرانبها که تمام و پیوسته است و عدد آن به قدری زیاد است که قابل شمارش نیست و دامنه نعمت به قدری بیکرانه است که نمی توان در مقام پاداش برخاست. ابدیت این نعمت ها به قدری متعالی است که قابل درک نیست و برای پیوسته بودن و ازدیاد نعمتها دعوت به شکر کرد و با کامل کردن آن خلایق را به ستایش فراخواند و در آخرت نیز مردم را به مثل این نعمت ها دعوت کرد.