اولین دانشگاه و آخرین پیامبر صلی الله علیه و آله : روش زن داری / روش شوهر داری

این کتاب از عناوین: «اهمیت دین در ازدواج، سن ازدواج، سن بچه دارشدن، افزایش سن، سفیدشدن مو، اختلاف زن و مرد، بهترین زندگی، مادر باردار و پدر بار بردار، نمونه های اجتماعی، غیرت، حیا، جلق زدن، آیین زن داری، مسئله ای از بکارت، غلبه احساسات در خانواده، احساسات خارج از خانواده، درجه سنج حماقت و حقوق زن» تشکیل شده است.
در این کتاب در رابطه با اهمیت دین در ازدواج آمده است: «اساس سعادت در امر ازدواج بر اینها است: تناسب عقلی بین زن و شوهر، که اگر این فاصله عمیق باشد و دختر بی سوادی را بگیرد، به فرض آنکه فاصله عقلی آنها زیاد باشد هیچ کدام نمی توانند دیگری را درک نمایند. یا پسری در هم سطح عقلی با دختری ازدواج کرده بعد پسر درس خوانده و به سطح عالی رسیده، و این اختلاف چه بسا ابتدای اختلاف می گردد، و تنها چیزی که می تواند عقد این ازدواج را باز کند دین است و لاغیر… .»
در باب حیا می خوانیم: «آنچه در مرد و زن از قوای دافعه و جاذبه وجود دارد، خواه بین دو جنس و خواه بین مرد و محیطش یا زن و اطرافش باشد، حیا از جمله قوای دافعه آنها است که در برابر کشش های جذب کننده شیطانی عمل می شود و آنها را دفع می نماید. بحث حیا در مکتب دین و مدرسه سکس مورد اختلاف است، و اگر فروید، عزت آلات تناسلی را به جایی رسانده که آنها را محرک تاریخ می داند، دین ـ و آن هم اسلام ـ آلات تناسلی را آنقدر گرامی داشته که قرآن می فرماید: اگر تحت شرایط خاص که خواست الهی است درآید، لیاقت آن را دارد که با برگ درخت بهشتی پوشانده شود(فَبَدَت لَهُما سَوآتُهُمَا وَ طَفِقَا یَخصِفَانِ عَلَیهِمَا مِن وَرَقِ الجَنَّهِ)… به هر صورت حیا مانع مرتکب شدن اعمال زشت و فحشا و قبایح می گردد و به کسی بی حیا گفته می شود که باکی از آنها ندارد… .»
از دیگر موضوعات مورد بحث می توان به: «احساسات اسلامی در برابر زن، اولین مطرود و ملعون، مباشرت، دخالت جسم و جان در زناشویی، ضعیفه بودن زن، از جمله حقوق زن، غیرت در بی غیرتی، پاک و پاکیزگی برای زن، خوش زبانی، اطاعت از زن، زن و سوار زین شدن، دختر آوردن، دوست داشتن زن، اطاعت از قرآن، راهپیمایی دو انسان خوشبخت، بازهم نورچشمی بودن زن، زن باردار هم نورچشم است و شیردادن و نورچشم بودن» اشاره کرد.
مؤلف در این کتاب، احساسات اسلامی در برابر زن را مورد اشاره قرار داده و نگاشته است: «انکار نمی توان کرد که جلب نظر خوبان قابل تمجید است و زن نباید چشمش به جانب مردی به عنوان خوب تربودن وی از شوهرش قراول و نشانه رود، لذا زن باید برای مردش آرایش کند؛ و به همین دلیل مرد برای زنش به دلخواهی او اقدام کند. و چرا نباید زن به مردی به عنوان خوب تر از شوهر بنگرد یا مرد به زنش کمتر از زنی دیگر توجه کند؟ زیرا در رده بندی حیوانات می بینیم هرچه به پله بالاتر نردبان خلقت پای بصیرت بگذاریم، متوجه می شویم جنبه انتخابی در نوع، قوت بیشتری می گردد، به همین دلیل یکی از بازشناختگی انسان از حیوان قدرت انتخابی او است، و این انتخاب در مورد برگزیدن همسر از هر چیز دیگر شاخص تر است… .»