کبوتر پر طلا

خورشید داغتر از همیشه، روی زمین، می تابید..
روی زمین گرم، یک حرم بود که مثل خورشید به آسمانها می تابید…کمی دورتر از آن حرم قشنگ، یک خانه بود.توی خانه، یک اتاق وتوی اتاق یک پسر .اسمش علی بود…آن روز گرمای هوا علی کوچولو را بیشتر از همیشه ، مریض وبی حال وبد طاقت کرده بود…لیلا خانم مادر علی، یک لیوان آب سرد آورد که شاید کمی خنکش کند. علی دستش را دراز کرد تا لیوان را بگیرد، اما نتوانست… انقدر ضعیف بود که لیوان از دستش افتاد.