فاطمیت فاطمه و تاریخ

این اثر به عنوان تحلیل تاریخی فلسفه وجودی نقش حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در تداوم و حیات اسلام می باشد.
در این اثر تلاش شده با سخن گفتن درباره فطرت و نیازهای سرشتی و زیستی انسان یادآور شود که تمایل به خداوند امری فطری است؛ استعدادی بالقوه که باید به فعل درآید. در ادامه به مقوله «نبوت» به عنوان نهادی تاریخی و سازوکاری تجزیه‌ناشدنی پرداخته‌است.
امامت به این معنا که انسان موجودی اجتماعی و ناگزیر از نظام سیاسی است و تنها نظام امامت است که با نهاد انسان پیوند و سازگاری دارد. مبحث اصلی این کتاب نیز بحث درباره این موضوع است که پس از جنگ خندق به ویژه بعد از فتح مکه، عده زیادی نه از باب گرایش به حقیقت اسلام، بلکه از باب گرایش به واقعیت قدرت اسلام به این دین گرویدند و معادلات قدرت عوض شد.
در نتیجه این تفکر دو جامعه شکل گرفت، نخست جامعه‌ای که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) ایجاد کرد و مدینهالنبی نام داشت و دوم، جامعه‌ای بود که مجموعه‌ای از مؤلفه‌ها نظیر اسلام، آداب و رسوم گذشته و مهاجرانی که تازه به اسلام گرویده بودند در پیدایش آن تأثیر داشتند، این جامعه مدینهالعرب نام گرفت. در این میان نقش فاطمیت حضرت فاطمه(سلام الله علیها) یعنی نقش جداکنندگی که چگونه ایشان سرنوشت مدینهالنبی را از مدینهالعرب جدا کردند و به واسطه تدابیر و اقداماتشان پایایی و پویایی اسلام را رقم زدند، اهمیت والایی دارد و موضوع اصلی این کتاب را تشکیل می‌دهد.
یکی از امتیازات این کتاب موضوع بدیع آن است.