نگارنده در ابتدای کتاب با عنوان «پیش نوشتی برای منشور خادمین هیأت» آورده است: به جای نوشتن از اساسنامه و شرح وظایف و رسالت برای خادمین هیأت، کافیست خادم خود امام حسین (علیه السلام) معرفی شود. خادمی که عمری پا به پای امام زیسته و آئین نوکری آموخته و هم البته می آموزد. کسی که با امام به کربلا آمده و خون سیاهش با خون های مطهر اصحاب عجین شده است. همان غلامِ سیاه اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، حضرت جَوْن (علیه السلام) …