تن های محجور

خاطرات آزاده ایرانی حجت الاسلام والمسلمین قدمعلی اسحاقیان/جلد شومیز/کاغذ بالک/به همراه البوم تصاویر رنگی
مهمان دیگر و همیشگی سلولم، یک هزارپابود آنقدر بزرگ که واقعا فکر می کردم هزار تا پا دارد.می دانستم بودنش در سلول،غنیمت است، و شر حشرات کوچک را از سرم کم می کند. برای همین تصمیم گرفتم زندگی مسالمت آمیزی را با او در پیش بگیرم.
«تنهای محجر» از نام یکی از زندان‌های معروف در عراق الهام گرفته شده است
این کتاب که از سوی انتشارات خط مقدم به چاپ رسیده، خاطرات اسحاقیان از زمان اسارت در اردوگاه‌های عراق را روایت می‌کند. قدمعلی اسحاقیان متولد 1346 اصفهان که در تاریخ 22 / 12 / 63 در منطقه حورالعظیم به اسارت درآمد. وی در تاریخ 30 / 8 / 69 آزاد و به ایران بازگشت.
یک خاطره از کتاب:
‏‏زمانی که ما از لشکرمان جدا افتادیم و اسیر شدیم، کمتر از ده نفر بودیم. بعد از اسارت،‏‎ ‎‏عراقی ها ما را با اذیت و آزار و کتک بسیار به منطقه دیگری منتقل کردند و در آنجا‏‎ ‎‏کتفهای ما را محکم از پشت بستند. چندین بار هم تصمیم به اعدام و به رگبار بستن ما‏‎ ‎‏گرفتند، ولی از این کار منصرف شدند. بعد هم ما را کنار خاکریزی نشاندند. با اینکه شب‏‎ ‎‏بود و تاریک بود، یک افسر عراقی آمد و عکس کوچکی از حضرت امام را مقابل ما‏‎ ‎‏گرفت و از ما خواست که به ایشان جسارت کنیم. دستهای ما بسته بود و به هیچ وجه‏‎ ‎‏نمی توانستیم تکان بخوریم. همین طور که روی زمین نشسته بودیم، او عکس امام را‏‎ ‎‏مقابل صورتمان می گرفت، نفر اول عکس امام را بوسید. افسر عراقی عکس را عقب‏‎ ‎‏کشید و گفت: جسارت کن. جسارت نکرد. بعد عکس را جلوی چند نفر دیگر گرفت.‏‎ ‎‏همه عکس را بوسیدند. سرانجام، او منصرف شد و ما را رها کرد؛ برای اینکه ما در کنار‏‎ ‎‏خاکریز بودیم و هر لحظه امکان داشت همه ما را به رگبار ببندند.‏