این اثر نشان می دهد که رویکرد عرفانی، ظرفیت پذیرش و جذب علم اخلاق را در درون خودداراست؛ چنان که رویکرد اخلاق ظرفیت تحول و ارتقاء به سوی مباحث عرفان عملی دارد. این دو نیز با رویکرد حدیثی و تفسیری قابل جمع هستند.
این اثر نشان می دهد که رویکرد عرفانی، ظرفیت پذیرش و جذب علم اخلاق را در درون خودداراست؛ چنان که رویکرد اخلاق ظرفیت تحول و ارتقاء به سوی مباحث عرفان عملی دارد. این دو نیز با رویکرد حدیثی و تفسیری قابل جمع هستند.
