امیرخانی در رمان «رهش» که برعکس شده شهر هم می تواند باشد، موضوع توسعه شهری را دست مایه قرار داده و تأثیرات آن را بر عرصه های زندگی انسان معاصر در قالب داستان زوجی معمار در تهران امروز به تصویر می کشد.
نام کتاب از شخصیت اصلی آن وام گرفته شده، پسری که سال های پایانی جنگ ایران و عراق را در جبهه گذرانده و پس از قبول قطعنامه به تهران بازگشته است تا زندگی را ادامه دهد.
