کتاب “سعی هشتم” به زندگی داستانی همسر حضرت ابراهیم _علیه السلام_ جناب هاجر _سلام الله علیها_ می پردازد.
یکی از زنان بزرگ و مؤمن در تاریخ که به عنوان الگویی برای زنان و مردان مؤمن، صبور و پرهیزکار شناخته میشود حضرت هاجر سلامالله علیها است. بانویی که به عنوان همسر حضرت ابراهیم علیه السلام و مادر حضرت اسماعیل علیه السلام شناخته میشود. این بانوی گرانقدر و عظیمالشأن دارای ایمانی است که شناخت درجات و مراحل آن نیازمند انس عمیقی با سیره و سبک زندگی اوست تا بدانیم چگونه یک زن به همراه کودک خردسالش به تنهایی وارد سرزمین بی آب و گیاهی میشود، بدون اینکه در برابر امر و اراده خدای متعال بهانهای بگیرد و عذری بیاورد. ایمانی که زمینه پرورش فرزندی شد که به عنوان ذبیحالله شناخته میشود و البته باید بدانیم که پیغمبر اسلام صلیالله علیه و آله نیز از نسل آن بانوی گرانقدر است.
تصور ما این است که رسیدن به درجات والای قدسی و تقرب به پروردگار هستی از ما انسان های معمولی دور است اما هستند افرادی که خواستند و توانستند. هاجر ، آن بانویی که به ظاهر کنیزی مترود بود چنان خالصانه در راه توحید گام برداشت که قدمگاهش معبر انبیاء و اولیاء گشت.
برشی از کتاب:
آب را چون چشمه ای جاری بر فراز تپه ای می بینم که بارها بر آن شدم و هیچ نیافتم. دل سنگ شکافته و آبی پرخروش از آن جوشش یافته. همراه آب میوه های الوان بر زمین گسترده می شوند. بلبلان فرود می آیند و چهچه سر می دهند . از زمین خشک علف می روید و به چشم بر هم زدنی زمین سبز می شود و از آن گُل و ریحان می دمد. درخت تنومند شاخه هایش را در هم می پیچاند و سایه اش را می گستراند و همزمان میواهایش می رسند. سیب و انار با هم ، تین و زیتون ، نارگیل و رطب و… دست می برم تا هلویی آب دار بچینم و برای اسماعیل ببرم…
نویسنده این کتاب سید محسن امامیان می باشد و توسط انتشارات شهید کاظمی به چاپ رسیده است.