کتاب تربیت در عمل نوشته دکتر راضیه ایزدی و دکتر محمدرضا عابدی مي باشد و آن را انتشارات سایه سخن منتشر کرده است.
قرار است چه کسی تربیت شود یا چه کسی را تربیت کنیم؟ خودمان یا دیگران؟ منظور از دیگران چه کسانی است؟ فرزند؟ همسر؟ پدر؟ مادر؟ مادرهمسر؟ دوست؟ همکار؟ رئیس؟ همسایه؟ استاد؟ دانشجو؟ ساده‌ترین و عمومی‌ترین پاسخ تربیت فرزند است.
پرسش این است که آیا تربیت فقط مخصوص فرزندان است؟ آیا فقط والدین فرزندان را تربیت می‌کنند؟ مؤلفان این کتاب بر این باورند که تربیت مختص به فردی خاص نیست و همه را شامل می‌شود. ما در هر زمان و مکانی می‌توانیم هر کسی را تربیت کنیم. از خودمان گرفته تا دیگران.
برای مثال، اگر نیازهای همسرمان را تشخیص دهیم و به‌موقع و مناسب برآورده‌شان کنیم، بستری فراهم کرده‌ایم که قابلیت‌های مثبت جسمی، شناختی، فرهنگی، هیجانی، اجتماعی، اخلاقی، و معنوی‌اش شکوفا شود و به همین سادگی او را تربیت کرده‌ایم. اگر برای خودمان بستری فراهم کنیم که این موجب شکوفایی توانمندی‌ها و قابلیت‌های هفتگانه‌ی ما بشود، در حال تربیت خودمان هستیم. به‌طور کلی، روابط میدانی برای تربیت هستند و در هر رابطه‌ای می‌توانیم خدمان و طرف مقالمان را تربیت کنیم. تربیت اینجا و اکنون و با هر فردی ممکن است رخ دهد.
